میراث فرهنگ تاثیرگذار لیون در موزه‌ی هنرهای زیبای این شهر نمایانگر است. این موزه بهترین موزه‌ی هنرهای زیبای فرانسه پس از موزه‌ی مشهور لوور به شمار می‌رود که در میدان Place des Terreaux نزدیک تالار شهر در یک کاخ موزه‌ی ارزشمند از قرن هفدهم میلادی قرارگرفته است.
این موزه یکی از بزرگ ترین مجموعه های هنری اروپا شامل عتیقه جات، نقاشی، مجسمه و هنرهای تزئینی از مصر باستان تا عصر حاضر را به معرض نمایش گذاشته است.
وسط اتوبان فرودگاه که بایستی، از همان دور خانه‌های توسری‌خورده را می‌بینی که انگار انتها ندارند. انتهای این خانه‌ها می‌رسد به بیابان‌های خاکی که غروب‌هایش رنگ دیگری دارد. تپه شنی و لوله‌های بتنی به‌هم‌چسبیده، خارج از محدوده چسبیده‌اند به رگ خاک؛ روی خاک رُس‌اش پا سفت می‌کنیم و می‌رویم بالا. آلونک‌های لوله‌ای خاکستری از دور پیداست؛ آدم‌ها کز کرده‌اند کنار دیواره‌های لوله‌ها، لوله‌ها لب‌به‌لب بیابان است، روی شمالی‌ترین نقطه اصفهان، مثل فیلم‌های آخرالزمانی هالیوودی.
هرچه گردن بکشی، چیزی جز بیابان نیست که لوله‌های سیمانی حائلی شده بین آن و دو نیمه‌اش کرده تا نشود به‌راحتی معتادها را دید. روزهای اینجا، داغدار روزهای خوب خانه‌به‌دوشان است. خاطرات، یک آن ولشان نمی‌کند؛ زمانی که تمام‌قد توی خانه‌هایشان به زندگی خدمت می‌کردند و حالا در تاراج این خرابه‌ها، عاشقی یادشان رفته است.
اینجا چشم لوله‌خواب‌ها منتهی می‌شود به قطر لوله‌های سیمانی؛ سقفی که برای رضا معنای دیگری دارد و برایش حالا سقف شده است. مچاله می‌شود توی لوله‌ای که همه هستی‌اش را در آن پنهان کرده است. چند گونی خاکی و یک کاپشن رنگ‌ورورفته برای روزهای سرد، کیسه‌پلاستیک‌های آویزان که هرکدام آبستن خرده‌ریزهایش شده‌اند؛ از چشم‌زخم گرفته تا لیوان، فندک و قندان.
خانه رضا و امثال او اینجاست. ساکنان پریشان‌خاطر خانه‌هایی بی‌در، بی‌پنجره، بی‌ستون که به اندازه عرض شانه‌های یک انسان لاغراندام است. خیلی از آنها به واسطه یک بدبیاری یا ورشکستگی یا هر دلیل واهی دیگری وصله شده‌اند به این لوله‌های سیمانی و خانه‌هایشان توی تونل‌ها گیر کرده است؛ جایی که مرگ، هر روز در محضر آسمان بی‌ابر، تعظیم می‌کند و کوچه‌پس‌کوچه‌ها پر می‌شود از بوی ماندگی.
رییس سازمان اورژانس کشور گفت: در بحث حوادث ترافیکی سالانه حدود ۱۸ هزار نفر که بیشتر آنان بین ۱۵ تا ۴۰ سال هستند جان خود را در کشور از دست می‌دهند ضمن آنکه میزان خسارات در این بخش سالانه حدود ۱۴ میلیارد دلار برآورد شده است.
جعفر میعادفر روز دوشنبه ۲۳ خرداد در مراسم معارفه و تودیع رییس مرکز مدیریت فوریت‌های پزشکی استان البرز گفت: در بحث حوادث غیر مترقبه از مجموع ۴۱ حادثه دنیا حدود ۳۱ حادثه آن در کشور ما رخ می‌دهد که طوفان، سیل، زلزله، رعد و برق و حوادث ترافیکی از مهمترین این رویداد‌ها هستند.
فرش خود رنگ سنگسر در استان سمنان بدون هیچ رنگرزی و تنها با رنگ طبیعی پشم با تنوع رنگی ۱۳ رنگ خلق می‌شود در صورتی که فرش‌های خودرنگ معمولا دارای چهار تنوع رنگی است.
این تنوع سیزده تایی فرش خودرنگ باعث بی همتا بودن آن شده است و تلاش برای رسیدن به این عدد ریشه در فرهنگ سنگسری و برپایی جشن «سیزده تیر مُ» دارد.
در تقویم سنگسری ماه تیر مُ از دهم آبان تا نهم آذرماه است و در سیزدهمین روز این ماه (۲۲ آبان ماه) جشن آن برگزار می‌شود که این روز را «سیزده تیر مُ» یا جشن تیرگان می‌گویند که پخت غذا با ۱۳ نوع ماده اولیه مغذی از رسم‌های معروف آن است.
نمایشگاه فرش و برنامه فرهنگی با عنوان «فستیوال فرش خود رنگ سنگسر ۱۶ تا ۲۰ خردادماه در مجموعه تاریخی خیل خان شهرستان مهدیشهر (سنگسر) استان سمنان با نمایش آثار هنری هنرمندان در حوزه فرش خود رنگ با تاکید بر عدد ۱۳ از جمله پرنده صلح ۱۳ پر برگزار می‌شود.
چشمه‌های زیبای «باداب سورت» که به چشمه‌های رنگی نیز معروف هستند، دومین اثر طبیعی ملی ایران بعد از کوه دماوند محسوب می‌شود و علاوه بر زیبایی خاص، ارزش درمانی بسیار بالایی دارد.
چشمه‌های باداب سورت در استان مازندران، جنوب شهرستان ساری، بخش چهاردانگه، دهستان پشت کوه، روستای سورت، حدفاصل روستاهای اروست و مال خواست قرار دارد. این چشمه‌ها از شمال به ارتفاعات و تپه‌های پوشیده از جنگل‌هایی با درختان سوزنی برگ می‌رسد و از جنوب مشرف به دره‌های پایین‌دست و از شرق در مجاورت ارتفاعات پوشیده از گیاهان بوته‌ای و درختچه‌ها است. غرب آن را نیز روستای اروست احاطه می‌کند.
باداب به معنی آب گازدار و سورت به معنی شدت اثر است. چشمه‌های باداب سورت در سال ۱۳۸۷ به‌عنوان دومین اثر طبیعی ملی ایران ثبت شد. در سال ۱۳۸۷، کوه دماوند، چشمه‌های باداب سورت و سرو ابرکوه به‌عنوان سه اثر طبیعی توسط سازمان میراث فرهنگی ثبت شدند. چشمه‌های باداب سورت بعد از چشمه پاموکاله ترکیه به‌عنوان دومین چشمه آب شور جهان شناخته می‌شود و یکی از برنامه‌های مهم برای باداب سورت، ثبت جهانی آن به‌عنوان یک اثر طبیعی بی‌نظیر است. این اثر قرار است به‌عنوان یک ژئوپارک به ثبت جهانی برسد و با چشمه‌های پاموکاله ترکیه خواهر خوانده شود.
یک کارشناس مسائل مبارزه با مصرف دخانیات، ضمن هشدار نسبت به اینکه سن مصرف مواد مخدر و دخانیات در کشور به دهه دوم زندگی افراد رسیده و متاسفانه دسترسی به دخانیات راحت‌تر از گذشته شده است، دلیل آن را سرعت بالای تحولات اجتماعی دانست.
دکتر داوود شیوایی با اشاره به نقش و جایگاه سازمان‌های مردم نهاد در کاهش مصرف دخانیات، اظهار کرد: اعتیاد موضوع پیچیده‌ای است که عوامل متعددی در بروز آن موثر هستند. یکی از راه‌های کنترل مصرف دخانیات هدایت فرد به سمت جایگزین‌هاست. راه دیگر آگاه‌سازی افراد در سنین پایین است.
شیوایی ادامه داد: سن مصرف مواد مخدر و دخانیات در کشور به دهه دوم زندگی افراد رسیده و متاسفانه دسترسی به دخانیات راحت‌تر از گذشته شده است که دلیل آن هم سرعت بالای تحولات اجتماعی است.
معاون بهداشت وزارت بهداشت با بیان اینکه ایران در حوزه مالیات بر مواد دخانی تقریبا جزو آخرین کشورها است، گفت: اگر مالیات بر مواد دخانی بر اساس آنچه پیشنهاد داده بودیم، انجام می‌شد، حدود ۳۰ هزار میلیارد تومان برای کشور حاصل می‌شد. در حالی که اکنون نظام سلامت بیش از ۱۰ برابر این عدد را برای عوارض دخانیات در کشور هزینه می‌کند.
دکتر کمال حیدری در نشست خبری که به مناسبت هفته ملی بدون دخانیات برگزار شد، گفت: وقتی صحبت از دخانیات می‌شود، بیشتر غمگین می‌شویم. زیرا احساس می‌کنیم که همدلی لازم برای اقدام برای این کالای آسیب رسانی که هم محیط زیست و هم سلامت انسان را تهدید می‌کند، انجام نمی‌شود. این درحالی است که از نظر قانونی به اندازه کافی قانون داریم. هرچند در بحث مالیات بر دخانیات، بیش از این برای وضع مالیات انتظار داشتیم؛ سیاستی که اکثر کشورهای دنیا برای کاهش تقاضای مواد دخانی در پیش گرفتند، اما متاسفانه ما به راحتی از این موضوع گذشتیم. درحالی که انتظار بود با این سیاست بتوانیم تقاضا را کاهش دهیم که به نتیجه نرسید.
وی افزود: بر این اساس باید به سمت برنامه‌هایی رویم که ظرفیت قانونی دارند. باید به شکلی دستگاه‌ها، به ویژه دستگاه‌های فرهنگی، دستگاه‌هایی که در تولید این محصولات مضر نقش دارند و اصناف و... باید در این زمینه کمک کنند.
حیدری ادامه داد: ما در حوزه مالیات بر مواد دخانی در بین بسیاری کشورها تقریبا جزو آخرین کشورها هستیم. اگر مالیات بر مواد دخانی بر اساس انچه پیشنهاد داده بودیم، انجام می‌شد، حدود ۳۰ هزار میلیارد تومان برای کشور حاصل می‌شد. در حالی که اکنون نظام سلامت بیش از ۱۰ برابر این عدد را برای عوارض دخانیات در کشور هزینه می‌کند. متاسفانه این منبع ایجاد نشد.
