اعتیاد به عنوان یکی از بزرگترین و شایعترین آسیبهای اجتماعی کشور، بیشترین ظهور و بروز را در مناطق حاشیهای، محلات ناکارآمد شهری، مناطق ویژه و سکونتگاههای غیررسمی داشته است. به عبارتی این مناطق به جولانگاه قاچاقچیان و توزیع کنندگان مواد مخدر تبدیل شده است؛ مناطقی که به واسطه فقر، عدم خدماتدهی مناسب به ساکنان آنها، تراکم جمعیتی بالا، تنوع قومیتی و فرهنگی، نظارت ضعیف و ... به محلی برای بروز انواع آسیبهای اجتماعی و در صدر آنها اعتیاد تبدیل شده است. بر اساس آمار رسمی ۳۴ پاتوق مواد مخدر در شهر تهران وجود دارد که به عنوان پاتوقهایی برای توزیع، خرده فروشی و مصرف مواد مخدر تبدیل شده است.