در چابهار با پیمودن ۱۰۰ کیلومتر می‌توان جاذبه‌هایی منحصر به فرد دید که در جهان کمیاب است از کوه‌های مریخی که نمونه‌اش در آمریکای جنوبی است، تا تلاقی کویر و دریا که در آفریقا دیده می‌شود. مردم چابهار بلوچ هستند، و به گویش بلوچی سخن می‌گویند. اکثرشان اهل سنت و بسیار خونگرم و مهمان نوازند.
همجواری منطقه آزاد چابهار با دریا، نزدیکی به مدار رأس‌السرطان و قرار گرفتن در مسیر بادهای موسمی شبه قاره هند و جبهه‌های استوایی موجب شده است که دارای آب هوایی گرمسیری معتدل با رطوبت نسبی باشد. این منطقه گرم‌ترین نقطه کشور در زمستان و خنک‌ترین بندر جنوبی ایران در تابستان است.
بندر چابهار با مساحت یازده کیلومتر مربع هم عرض جغرافیایی بندر میامی در شبه جزیره فلوریدای آمریکا بوده و شرایط آب و هوایی آن نیز دقیقاً مشابه بندر میامی است. بندر چابهار گرچه شاید در نخستین نگاه، ناحیه‌ای محروم و فاقد جاذبه‌های گردشگری و پیشینه تاریخی به نظر آید؛ اما واقعیت آن است که چابهار بهشت گمشده ایران بخاطر جاذبه‌های فراوان طبیعی و تاریخیاش زیبایی بهشت گونه دارد و بخاطر عدم برخورداری‌اش از زیرساخت‌های گردشگری و راه‌های نامناسب دسترسی، گویی گمشده و از نگاه گردشگران پنهان مانده است.
