در شمال غرب کویر لوت ایران، در دل بیابان‌های بی‌آب و علف و در مسیر شهرستان طبس به کرمان روستایی زیبا در مکانی سرسبز و در ارتفاعات کوهی نه چندان بلند واقع شده است. این روستای باستانی و زیبا «نای بند» نام دارد. بی‌شک «نای بند» یکی از منحصر به فردترین روستا‌های ایران و چه بسا جهان است. روستایی که به لطف آب‌های معدنی گرم و سرد و قنات‌های فراوان، قرن‌هاست با زمین‌های سرسبز و نخلستان‌های زیبا در دل کویری بی‌انت‌ها خودنمایی می‌کند.
وجود نخلستان، باغ مرکبات و کشتزارهای گندم و جو باعث شده مردم منطقه در تمامی فصول سال مشغول به کشاورزی و باغداری می‌باشند. مورخان آغاز زندگی در روستای «نای بند» را بیش از ۱۰۰۰ سال تخمین زده‌اند. کوچه‌های پیچ درپیچ و باریک این روستا در کنار خانه‌های خشتی و معماری چند طبقه بناها وشکل مکعبی آنها از ویژگی دیگر این روستای زیبا است. در معماری اکثر خانه‌ها از تنه، ساقه و برگ درختان خرما استفاده شده و همچنین صنایع دستی زیبایی همچون زنبیل، زیرانداز، سبد حصیری، بادبزن و ریسمان نیز از آنها تولید می‌کنند. خرما، شیره خرما، کشک و پرتقال به‌عنوان سوغاتی‌های روستای «نای بند» هستند. روستای «نای بند» طبق سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیتی بالغ بر ۴۲۷ نفر (۱۲۶ خانوار) دارد. «نای بند» در استان خراسان جنوبی قرار دارد و در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
