آیین سنتی بیل گردانی با قدمتی دو هزار ساله به منظور پاسداشت آب، شکرگزاری کشاورزان و دعا برای سالی پر باران در فصل زراعی پیشِ رو جمعه ۸ اردیبهشت با حضور مردم از شهر‌های مختلف کشور در شهر نیم‌ور محلات برگزار شد.
در این آیین ۷ بیل در دو دسته ۳ تایی و ۴ تایی به یکدیگر بسته شده و توسط پهلوانان به دو دست گرفته شده و دور سر چرخانده می‌شود. این ۷ بیل، نمادی از ۷ آسمان، ۷ جوی آب که در ۷ شبانه روز، دشت نیم‌ور را سیراب می‌کنند و ۷ دانگ زمین کشاورزی منطقه است.
در تقویم ایران باستان، شانزدهمین روز هر ماه مهر نام دارد و به همین سبب جشن مهرگان در ماه مهر و روز مهر برگزار می شد. همچنین زمانِ سال به دو فصل تقسیم می شد و به دلیل این که جشن نوروز آغاز تابستان و جشن مهرگان آغاز زمستان بود و هر دو نوید بخش آغاز فصل های سال به شمار می رفتند، جشن مهرگان پس از نوروز از اهمیت ویژه ای برخوردار بود. مهرگان یکی از قدیمی ترین و بزرگ ترین جشن های ایران باستان و بازمانده ی دین مهر است که در ستایش و نیایش «مهر» یا «میترا»، «مهر ایزد»، ایزد روشنایی، پیمان، درستی و محبت، ایزد بزرگ و کهن ایرانیان و همه ی مردمانِ سرزمین هایی از هند تا اروپا بود. این جشن به هزاره ی دوم پیش از میلاد باز می گردد که در روزهای آغازین فصل پاییز آغاز می شود و شش روز پس از آن ادامه می یابد و در رام روز به پایان می رسد.
عَیدِماه در مازندران که به جشن مُردگان از آن، نام برده می‌شود در حقیقت، آئین سنتی، کهن و با ارزشی مانا از نیاکان و پیشینیان این دیار است.
مردم مازندران روز ۲۶ عید ماه طبری را که برابر ۲۸ تیرماه است، و بر اساس هر منطقه‌ای و شرایط مردمان آن دیار، قبل از ۲۶ عیدماه تا چند روز بعد از آن را روز مردگان می‌دانند و هر سال در این روز، در مناطق روستایی استان مراسم ویژه ای بر پا می‌شود روستاهای مازندران از دیرباز رسم بر این است که مردم از چند روز مانده به ۲۶ عَید ماه مقدمات مراسم را تدارک می‌بینند و غذای مفصلی می پزند، نان‌های محلی، آش، شیرینی و میوه تهیه می‌کنند و آن روز راهی زیارتگاه‌ها و گورستانها می‌شوند.
فرش خود رنگ سنگسر در استان سمنان بدون هیچ رنگرزی و تنها با رنگ طبیعی پشم با تنوع رنگی ۱۳ رنگ خلق می‌شود در صورتی که فرش‌های خودرنگ معمولا دارای چهار تنوع رنگی است.
این تنوع سیزده تایی فرش خودرنگ باعث بی همتا بودن آن شده است و تلاش برای رسیدن به این عدد ریشه در فرهنگ سنگسری و برپایی جشن «سیزده تیر مُ» دارد.
در تقویم سنگسری ماه تیر مُ از دهم آبان تا نهم آذرماه است و در سیزدهمین روز این ماه (۲۲ آبان ماه) جشن آن برگزار می‌شود که این روز را «سیزده تیر مُ» یا جشن تیرگان می‌گویند که پخت غذا با ۱۳ نوع ماده اولیه مغذی از رسم‌های معروف آن است.
نمایشگاه فرش و برنامه فرهنگی با عنوان «فستیوال فرش خود رنگ سنگسر ۱۶ تا ۲۰ خردادماه در مجموعه تاریخی خیل خان شهرستان مهدیشهر (سنگسر) استان سمنان با نمایش آثار هنری هنرمندان در حوزه فرش خود رنگ با تاکید بر عدد ۱۳ از جمله پرنده صلح ۱۳ پر برگزار می‌شود.
گُلوَنی یا گُل وَنی در گویش لری به گونه‌ای از سربند یا روسری چهارگوش که از جنس ابریشم با نقش‌های زیبای سنتی است گفته می‌شود. این پوششی است که زنان لُر به طرز خاصی به سر می‌کنند و بخشی از پوشش سنتی زنان و مردان لرستان است.
این سربند در گذشته در لباس مردان هم به کار می‌رفت و به طور کلی گفته می‌شود که سربند و دستار «پوششی با سه هزار سال قدمت» است و از زمان ماد‌ها و هخامنشیان در لباس مردان و زنان ایران‌زمین استفاده می‌شد.
۲۶ اردیبهشت روز ملی گلونی، پوشش سه هزار ساله‌ی مردم زاگرس نشین ایران است. این مراسم امروز دوشنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۱در موزه ملی ایران برگزار شد. در این جشنواره پویا محمودیان معاون صنایع دستی و هنر‌های سنتی گفت: گُلوَنی، سربندی باستانی است که زنان اقوام مختلف زاگرس آن را به شکل خاصی به سر می‌کنند و بخشی از پوشش زیبای زنان و مردان این منطقه است. قرار است هرسال در این تاریخ، دختران و زنان لر با به سر کردن این پوشش سنتی و بومی نام و یاد این اثر ارزشمند را زنده نگه دارند.
گلونی را زنان لک و لر و کرد در هنگام مراسم شادی استفاده می‌کنند، اما از دوره قاجار به بعد مردان نیز شروع به استفاده از آن کردند. مردان گُلوَنی را دور «شو کلاو» یا همان کلاه لری مرسوم در منطقه لرستان می‌بستند و به گاه مهمانی یا جنگ، برای تزیین یا نگهدارنده کلاه از آن استفاده می‌کرده‌اند. زنان لک و لر در زمان گذشته کت و گُلوَنی را باهم می‌پوشیدند به‌طوری‌که کت را جدا زیر گُلوَنی می‌بستند تا مو های سر به خوبی پوشیده شوند. ۲۶ اردیبهشت ماه روز روسری لُری نام‌گذاری شده است.
شورای شهر واشنگتن، پایتخت امریکا به اتفاق آرا قطعنامه به رسمیت شناختن نوروز به عنوان یک ''رویداد فرهنگی و تاریخی '' را تصویب کرده است.
بر اساس این قطعنامه که در رای گیری روز سه‌شنبه اول مارس به تصویب رسید، ''نوروز یک جشن باستانی با قدمت ۳۰۰۰ سال است. ''
قطعنامه شورای شهر واشنگتن به نقل از سازمان ملل متحد، نوروز را جشنی دانسته که به وسیله ''۳۰۰ میلیون نفر در ایران، افغانستان، تاجیکستان، جمهوری آذربایجان'' و دیگر نقاط جهان گرامی داشته می‌شود.
مردم کرمان به رسم دیرینه خود شامگاه دهم بهمن ماه صدمین روز زمستان از تقویم کهن مصادف با روز مهرایزد را با برپایی آیین سده سوزی جشن می‌گیرند.
امسال با توجه به محدودیت های کرونایی مانند سال گذشته جشن سده بصورت محدود و در آتشکده زرتشیان کرمان برگزار شد.
