رصــدخــانــه

به گزارش گروه "رسانه‌ها" خبرگزاری تسنیم، زنان خیابانی؛ می شود این موضوع را ندید و درباره آن حرفی هم نزد یا به آهستگی از کنارش رد شد.

اما چند وقتی است کارشناسان درباره افزایش زنان کارتن‌خواب و زنان خیابانی هشدار می‌دهند و می‌گویند تا موضوع به شرایط بحرانی نزدیک نشده باید فکری به حال آن کرد. آمار‌های غیررسمی حکایت از افزایش زنان کارتن‌خواب در تهران دارد که هنوز هیچ سرپناهی برای آنها اختصاص داده نشده؛ زنانی که اگر فکری به حالشان نکنیم بعید نیست پس از مدتی به جای کارتن‌خواب دیگر خیابانی ‌‌شوند. قرار است همزمان با دهه فجر و با حمایت سازمان بهزیستی در منطقه 14تهران نخستین مرکز غیردولتی با کمک سازمان‌های مردم نهاد آغاز به‌کار کند تا شاید تعدادی از این زنان آسیب دیده بتوانند به زندگی عادی خود برگردند. دکتر حبیب‌الله مسعودی فرید، مدیرکل امور آسیب دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی با اشاره به مطالعاتی که درخصوص زنان کارتن خواب انجام شده می‌گوید: سن زنان کارتن‌خواب 20تا 40سال است و همین موضوع لزوم برنامه‌ریزی‌های دقیق برای بازپروری این قشر را بیشتر می‌کند.

مسعودی فرید می‌گوید:‌ رشد جمعیت شهرنشین‌ از دیگر علل افزایش آسیب‌های اجتماعی است، چرا که در حال حاضر شاهد افزایش بالای نرخ شهرنشینی هستیم. این موضوع باعث شده تا افراد جدیدی که ساکن شهرها شده‌اند، شهروند نباشند؛ چرا که از امکانات شهری تا‌کنون برخوردار نبوده‌اند و دسترسی به امکانات برابر را ندارند همین موضوع هم باعث ایجاد فقر قابلیتی شده است.

او درباره وضعیت سنی زنان خیابانی می‌گوید: ‌آمارهای مراکز بازپروری سازمان بهزیستی حکایت از این دارد که بیشترین تعداد زنان خیابانی در سنین 25تا 30سال قرار دارند بیش از 50درصد زنان خیابانی که در تهرانند مهاجر هستند.

مسعودی فرید در واکنش به برخی ادعا‌ها مبنی بر پایین آمدن سن زنان خیابانی می‌گوید: هر چند برخی از این زنان عنوان کرده‌اند که شروع کارشان در سن 19سالگی بوده است، اما این موضوع به این معنی نیست که بگوییم سن روسپی‌گری خیلی پایین آمده است. زنان با این سن، فراوانی قابل توجه چندانی ندارند. آمار در این حوزه بسیار مهم و قابل تحلیل است. گاهی افرادی که مسئولیت و اطلاع کافی ندارند، با اعلام و انتشار آمار غیرواقعی موجب نگرانی در جامعه می‌شوند.

وی درباره مراکز نگهداری از این افراد می‌گوید:‌ سازمان بهزیستی 24مرکز را در کل کشور و 2مرکز را در تهران برای بازپروری این افراد اختصاص داده؛ ضمن اینکه مراکز مداخله در بحران نیز به‌عنوان مراکز پیشرو در این اقدام کمک حال و خط مقدم سازمان بهزیستی هستند که تعداد زیادی از این افراد که خودمعرف نیستند توسط این مرکز و اورژانس اجتماعی به مراکز بازپروری معرفی می‌شوند.

اما تمام اقدامات سازمان بهزیستی کشور در نگهداری این زنان خلاصه نمی‌شود. زنان خیابانی برای ورود به این مراکز غربالگری شده و باید حتما مورد تأیید قوه قضاییه قرار بگیرند. این اقدام به‌دلیل ممانعت از ورود زنان مجرم به این مراکز است. مسعودی فرید می‌گوید:‌زنانی که وارد مراکز بازپروری سازمان می‌شوند در نخستین اقدام غربالگری شده و اگر بیماری خاصی داشته باشند مداوا می‌شوند.

به گفته وی، یکی از مهم‌ترین کلونی‌های بیماری ایدز و هپاتیت در دنیا مربوط به معتادان تزریقی و زنان خیابانی است و کشور ما هم از این قاعده مستثنا نیست به همین دلیل اگر این بیماری در بین مراجعه‌کنندگان تشخیص داده شود اقدامات درمانی بلافاصله برای آنها آغاز می‌شود. مسعودی فرید تأکید می‌کند:‌ در زنان خیابانی که از طریق مراجع قضایی و انتظامی به مراکز سازمان بهزیستی معرفی می‌شوند، «اعتیاد» در خانواده، «طلاق» و نابسامانی خانواده و «زندگی در محله‌های آسیب‌خیز» از عوامل مؤثر ر بروز روسپی‌گری بوده و شهرهای بزرگ و مهاجرپذیر، شهرهایی هستند که آمار زنان خیابانی در آنها بیشتر است.

    بودجه برای توانمندسازی

براساس برآوردهای اولیه یک محاسبه کارشناسی شده، برای هر مددجو 15میلیون تومان به‌صورت سالانه نیاز است تا بتوان حداقل توانمند‌سازی‌ را برای هر فرد انجام داد، اما اگر این زنان احتیاج به ودیعه مسکن و اشتغال داشته باشند این هزینه بیشتر از این مقدار می‌شود.

دکتر مجید ابهری جامعه شناس دلایل فرار دختران از خانه را چنین توضیح می‌دهد: علل خانوادگی این امر می‌تواند داشتن خانواده‌های پرتنش، آزار جسمی و جنسی و‌ اعتیاد در خانواده باشد. از عوامل اجتماعی نیز می‌توان به افزایش سطح انتظارات افراد نام برد، به‌عنوان مثال نوع امکانات و زندگی که صدا و سیما در سریال‌هایش نشان می‌دهد سبب نوعی نارضایتی در بین افراد می‌شود، توقع‌ها را بالا برده و منجر به فرار از خانه می‌شود.

براساس آمار بیش از 70درصد از این دختران به خانواده بازمی‌گردند، اما مشکل عمده، ‌پذیرش خانواده است، چرا که اغلب خانواده‌های این افراد بدسرپرست و ناسازگار هستند و باید خدمات تخصصی برای ساماندهی آنها ارائه کرد.