دیدن صحنه های نزاع و درگیری در خیابان برای هیچ کدام از ما صحنه های عجیب و غریبی نیست. دست به یقه شدن افراد در خیابان به بهانه های مختلف از نبود جای پارک گرفته تا ترافیک های سرسام آور و حتی گاهی نوع نگاه کردن افراد به همدیگر هم بهانه کلی زد و خورد می شود.
صحنههای زد و خوردی که برای ساعتی همه عابرین پیاده را محو تماشای خود میکند. البته نزاع و درگیری بین افراد چیزی نیست که فقط در خیابانها شاهدش باشیم و خیلی از اوقات از صدقه سر زندگی اپارتمان نشینی حتی در بین خانوادهها هم دیده میشود و دیوارهای پیش ساخته و ضعیف نمیتواند به خاطر ضعف در برابر صدای بلند برای اهالی خانه ابروداری کنند و خلاصه همسایهها از حالشان با خبر میشوند.
آخرین آماری که روی سایت سازمان پزشکی قانونی کشور قرار گرفته است حکایت از ان دارد که تهرانیها با ثبت ۸۰ هزار و ۹۸۳ مورد شکایت نزاع، رتبه اول نزاعهای ثبت شده را به خود اختصاص داده اند. یا بهتر است بگوییم تهرانیها عصبانیترین مردم ایران در سال گذشته شناخته شده اند. امیرحسین عباسی روانشناس معتقد است عوامل زیادی در عصبانی بودن و پرنزاع بودن مردم پایتخت موثر است که از جمله انها میتوان به شرایط پر استرس کار و زندگی در این شهر در اندشت و بزرگ اشاره کرد. شهری که در آن مردم روزها ساعتهای زیادی را در ترافیکهای سرسام آور برای رسیدن به محل کار، منزل یا مراکز مورد مراجعه برای انجام کارهای روزانه باید تلف کنند و همین مسئله روح و روان انها را به هم میریزد و با کوچکترین تلنگری ممکن است با هم درگیر شوند: «البته خیلی از امار نزاعها در هیچ مراجع و مرکزی ثبت نمیشود و بخش قابل توجهی از این مسئله هم ریشه در فرهنگ ایرانی ما دارد.»